D e meelkop vind je onder fijnsparren en dennen, maar soms ook bij loofbomen. Van de geringde gordijnzwamachtigen de enige soort met bleek koffiekleurige lamellen en violet berijpte hoed. Het is een uitstekend eetbare soort maar in sommige streken wel sterk belast met radioactieve stoffen. Zeer jonge vruchtlichamen lijken op de ongenietbare stinkgordijnzwam en groeien wel eens met deze soort samen, maar de stinkgordijnzwam heeft echter geen ring en ruikt zeer onaangenaam.
Kenmerken
- Hoed
meelkop
Deze paddenstoel is halfbolvormig in de jeugd, weldra convex en tenslotte vlak, met licht lilakleurige rijp bedekt, daaronder licht geelbruin tot honingbruin. Tot 10 cm breed.
- Lamellen
De meelkop heeft lichte koffiekleurige lamellen, iets rimpelig, dicht opeenstaand, met fijn gezaagde rand.
- Steel
De Meelkop heeft een lichtbruine en cilindrische steel, met een smalle, vliezige ring.
- Vlees
Bruin gemarmerd vlees, met aangename geur en zachte smaak.
Opmerking
Tegenwoordig is deze soort heel zeldzaam en staat zelfs op de rode lijst.
Meelkop
Naar het schijnt zijn er deze decennia al ongeveer 200 soorten paddenstoelen verdwenen en nog vele soorten zijn ernstig bedreigd.