De weverbok heeft een lengte van 14 – 32 mm. De weverbok (Lamia textor) is een bedreigde kever die sterk lijkt op de aardbok De bovenzijde van de eenkleurig zwarte weverbok is fijn, verspreid, bruin tot grijs behaard, waarbij vaak meerdere onregelmatige en dichte vlekken optreden. De antenneleden van de middellange antennen hebben aan het eind een halvemaanvormige kiel. De weverbok is een kever uit de familie van de boktorren (Cerambycidae)
Verspreiding
De weverbok is verspreid vanaf het noorden van Zuid-Europa tot vrijwel in het hoge noorden. Deze vroeger wijdverbreide soort gaat sterk achteruit en is nog slechts lokaal aan te treffen.
Biotoop
De weverbok heeft voorkeur voor knotwilgen in uiterwaardengebieden.
Leefwijze
De in de schemering actieve kevers treft men van mei tot augustus in de buurt van hun broedbomen of op de onderste bladeren, waar ze knagen aan de bladranden of de bast van jonge takken eten. Een weverbok kan ook vliegen maar doet dit zelden. De larven ontwikkelen zich in stammen en wortels van wilgen en populieren en vreten eerst onder de schors en later in het hout van de onderste delen van de stam. In het voorjaar na de tweede overwintering verpopt de larve zich in een poppenwieg aan het eind van een vraatgang.
Bijzonderheden
Bescherming van de weverbok begint bij de bescherming van oude knotwilgen. Afgestorven bomen en boomstronken niet verwijderen.
